“ተዋሕዶ” የሚለው ቃል የኢትዮጵያ ቃል ነው (“የተሠራ” ማለት ነው) የቤተ ክርስቲያንን እምነት የሚያስተላልፍ ከሁሉ የተሻለው አገላለጽ ነው፣ ይህም በክርስቶስ አካል ውስጥ ያለውን የመለኮትነትና የሠውነት አንድነት የሚያጎላ በመሆኑ ነው።
The Church’s official title is “የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተክርስቲያን” – The Ethiopian Orthodox Tewahido Church.

ዓለም ሳይፈጠር ከእርሱ ጋር በነበረው በአብ አንድ ልጅ በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ እናምናለን። ብርሃን ከብርሃን የተወለደ እውነተኛ አምላክ ከእውነተኛ አምላክ የተወለደ እንጂ የተፈጠረ አይደለም። ከአብ ጋር እኩል ነው። በሰማይና በምድር ያለ እርሱ ያለ ምንም ነገር የለም።
ማቴ 3፡17፣ ዮሃ. 1፡1፡4።

ስለ እኛ እና ለሰው መዳን ከሰማይ ወረደ; በመንፈስ ቅዱስ አሠራር የቅድስት ድንግል ማርያምን ሥጋ ለብሶ ሰው ሆነ።

በጴንጤናዊው ጲላጦስ ዘመን ስለ እኛ ተሰቅሎ መከራን ተቀብሎ ሞቶ ተቀበረ።

በሦስተኛው ቀን ከሙታን ተለይቶ ተነሣ። በክብር ወደ ሰማይ ዐረገ በአባቱም ቀኝ ተቀመጠ በሕያዋንና በሙታን ላይ ይፈርድ ዘንድ በክብርና በክብር ተመልሶ ይመጣል ለመንግሥቱም ፍጻሜ የለውም።
ማት. 1፡20-21፣ 1ጴጥ. 3:18; ፊል. 2.6-8; ሮም. 5.8; ቆሮ. 15:3-4; 1ጴጥ. 3፡19-20። 

በመንፈስ ቅዱስ እናምናለን, የሚያድን ጌታ, ከአብ በሚወጣ; ከአብና ከወልድ ጋር አብረን እናመልከዋለን እናከብረዋለን እናከብረዋለን።

ከሁሉም በላይ በሆነችው በአንዲት ቅድስት ቤተ ክርስቲያን እናምናለን የሐዋርያት ጉባኤ እና ጉባኤ።
ኤፌ. 2፡19፣20፣22።
በአንዲት ጥምቀት እናምናለን እርሱም ለኃጢአት ይቅርታ የተሰጠች ናት።
ኤፌ. 4፡3-6፣ መዝ. 32፡1-2፣ ኤፌ. 1፡6።
በሙታን ትንሣኤ ማመን ደግሞ የሚመጣውን የዘላለም ሕይወት ተስፋ እናደርጋለን። 
1ቆሮ. 15:22-24; ዮሐ. 10፡27-28።

የምናምናቸው ዶግማዎች በዚህ የእምነት ምልክት ውስጥ ይገኛሉ። ማንም የመጨመር ወይም የመውሰድ መብት የለውም።
ሌሎች ዶግማዎች በኤፌሶን በሦስተኛው ጉባኤ ዶግማቲክ ፍቺዎች ውስጥ ይገኛሉ ይህም ክርስቶስ በሃይፖስታሲስ አንድ ነው፣ ፍጹም አምላክ እና ፍጹም ሰው፣ የእግዚአብሔር ልጅ ነው፣ እናት በከፍታ ላይ ያለ፣ የታችኛውም የእናቱ ልጅ ያለ አባት ነው።
የዘላለም ድንግል እናቱ በትክክል እና በእውነት ወላዲተ አምላክ ተብላ ትጠራለች፣ በትክክል እና በእውነት በስጋ ለእግዚአብሔር ሎጎስ እንደ ወለደች።

ቅዳሴ የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ አምልኮ ልብ ነው። ጌታ አሳልፎ በተሰጠበት በዚያው ሌሊት በተዘጋጀው የቅዳሴ መስዋዕት ዙሪያ ሁሉም ዓይነት እና የኦርቶዶክስ ጸሎት እና የሥርዓት ስብስቦች (1ቆሮ. 11፡23-25)።

የኢትዮጵያ ቤተ ክርስቲያን በየትኛውም የክርስቲያን ቤተ ክርስቲያን ልዩ ክስተት አሥራ አራት አናፎራዎች አሏት። እያንዳንዱ የቅዱስ ቀን አከባበርን ለማክበር በልዩ አጋጣሚዎች ጥቅም ላይ ይውላል። አናፖራዎች በይዘታቸው እና ርዝማኔ ቢለያዩም የጋራ ባህሪያት አሏቸው። እነሱ ሥጋን ፣ የመጨረሻውን እራት ፣ ስቅለትን እና ትንሳኤውን ያሳስባሉ። በመርህ ደረጃ ቅዳሴው የሚካሄደው በጥንታዊው የኢትዮጵያ ጥንታዊ እና ሥርዓተ ቅዳሴ ቋንቋ በግእዝ ነው።

ዛሬ ግን የቅዳሴ ንባቡና የተወሰኑ ክፍሎች በአፍ መፍቻ፣ አማርኛ ናቸው። ጉባኤው ወንዶችም ሆኑ ሴቶች በመዝሙር መካፈል ይችላሉ።

ሥርዓተ ቅዳሴን በሚመሩበት ጊዜ፣ ከተከበረው (ዋናው ቄስ) እና ቢያንስ ከአንድ ሌላ ካህን በተጨማሪ የሦስት ዲያቆናት መኖር ያስፈልጋል።

በዕለተ እሑድ ከተፈጠሩት መካከል መላእክት ናቸው (ኢዩቤልዩ 2፡6-8)። መጽሐፍ ቅዱስ መላእክት ከእሳትና ከነፋስ እንደተፈጠሩ ይናገራል (3 ማክ. 2፡10-11)። መላእክት በመጀመሪያ እንደተፈጠሩት እንጂ አይራቡም። በተፈጥሯቸው ማሰብ፣ መናገር፣ መኖር እና ሀይለኛ ናቸው። ከበሽታና ከሞት ስቃይ ነፃ ናቸው። ቁጥራቸው የተወሰነ አይደለም.

እነሱ በትእዛዝ እና በአለቃነት የተከፋፈሉ ናቸው። እነሱም በአንድ መቶ ሥርዓት እና በአሥር ሰማያዊ ቦታዎች ተከፍለዋል. መላእክት የእግዚአብሔር የቅርብ ረዳቶች ናቸው። ሁልጊዜም በዙፋኑ አጠገብ ሆነው እርሱን ያመሰግኑታል (ራዕ. 4፡8-11)።
በአገልግሎታቸው ፈጣን ናቸው (መዝ. 103፡4፣ ዕብ. 1፡6)።
በእግዚአብሔርና በሰው መካከል ወጥተው ይወርዳሉ (ዮሐ. 1፡52፣ ዕብ. 1፡14)።

በአጠቃላይ የመላእክት ሚና ሲብራራ፡-

ዓለም ወደ ፍጻሜው ሲመጣ ኃጢአተኞችን ከጻድቃን እንዲለዩ ተልከዋል (ማቴ. 24፡31፣ ራዕ. 7፡1-4)።
በሰውና በእግዚአብሔር መካከል ለማገልገል።
የሰውን ጸሎቶች, ምጽዋት እና ስጦታዎች ለእግዚአብሔር ለማቅረብ.
የእግዚአብሔርን ምሕረትና ጸጋ ለሰው ልጆች ለማምጣት (ዳን. 9፡20-22፣ ሉቃ. 1፡13፣ ሐዋ. 10፡3-5)
ከሞት በኋላ የሰውን ነፍስ በእግዚአብሔር ፊት ለማቅረብ። ( ሉቃ. 16:22፣ ሱቱ. ዕዝ. 6:6-20 )
ፍጥረትን ሁሉ ያለማቋረጥ እንዲጠብቅ (ማቴ. 18፡10፣ ዳን. 4፡13) 
የተላኩት ምሕረትን ለማግኘት ወይም ለቁጣ ነው (ሮሜ 9፡22) 
በመከራና በችግር ጊዜ መፅናናትን እና እርዳታን እንዲያመጡ ተልከዋል (ሐዋ. 12፡7-11፣ መዝ. 89፡7)። 

ቤተ ክርስቲያናችን የጥንት የእግዚአብሔርን ጀግኖች የማክበር ልማድ ታምናለች ነገር ግን ለእግዚአብሔር ብቻ የሚገባውን ስግደት አታቀርብላቸውም። በውስጡ በሚታወቁት ቅዱሳን ዝርዝር ውስጥ በመቶዎች የሚቆጠሩ ስሞች አሉት - ወንዶች እና ሴቶች. ቅዱሳን የተመረጡ የእግዚአብሔር ወዳጆች ናቸው; እርሱን በመልካም ያገለገሉ ነፍሳት ናቸው። ከቅድስናቸው የተነሣ ለኛ ክብር ይገባቸዋል።

ከእኛ ጋር አንድ ሆነዋል, እናከብራቸዋለን እና ስለእኛ ይጸልያሉ. ጸሎታችንን ወደ ሁሉን ቻዩ ያቀርቡና ከራሳቸው ጋር አንድ ያደርጋቸዋል; በዚህም የእነዚያን ተወዳጅ የእግዚአብሔር ወዳጆች እርዳታ እንድናገኝ በሃይማኖታዊ ክብር እናከብራቸዋለን። ክብር ስናቀርብላቸው አብያተ ክርስቲያናትን ስናንጽ ለክብራቸው በዓላትን ስናቋቁም አምልኮተ እግዚአብሔር አንነፍገውም፤ ይልቁንም የምናመልከው የጸጋውን ሥራ ውጤት እያከበርን ስለሆነ ነው።

በቤተክርስቲያኑ ውስጥ ብዙ ቅዱሳን እና ሰማዕታት አሉን እና እያንዳንዱ ቅዱሳን የወር እና/ወይም የአመቱ ቀን አለው። በይበልጥ ከሚከበሩት ቅዱሳን መካከል ቅዱስ ጊዮርጊስ፣ ቅዱስ ቄርጦስ ሰምራ፣ አቡነ ተክለ ሃይማኖት፣ ቅዱስ ያሬድ፣ ቅዱስ ላሊበላ፣ ቅዱስ ኢየሱስ ሞዐ፣ ገብረ መንፈስ ቅዱስ፣ መጥምቀ መለኮት ዮሐንስ፣ ሐዋርያት፣ ወዘተ በኢትዮጵያ ባህል መሠረት እያንዳንዱ ቤተሰብ በየቤቱ ወዳጅና ጎረቤት ሲጋበዝ የራሱ የሆነ ረዳት ወይም መልአክ አለው።

ምስሎችን ማክበር (ምስሎች) የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ትውፊት አካል ነው። ነገር ግን ይህ አምልኮ የሚቀርበው ለሥዕሎቹ ሳይሆን ለሚሰሏቸው ቅዱሳን ሰዎች ነው። ኦርቶዶክስ ጠፍጣፋ, ባለ ሁለት ገጽታ አዶን ያከብራል; ወደ ባለ ሶስት አቅጣጫዊ ሐውልቶች አይጸልዩም ምክንያቱም እነዚህ ውክልናዎች በጣም እውነታዊ ሊሆኑ ስለሚችሉ በራሳቸው ውስጥ የአምልኮ ጣዖታት ሊሆኑ ይችላሉ.

የእመቤታችን የቅድስት ድንግል ማርያም፣ የልጇ የኢየሱስ ክርስቶስ፣ የሐዋርያት፣ የመላእክትና የቅዱሳን ሥዕላት በምንም አይመለኩም።

ኦርቶዶክሶች ከእግዚአብሔር በቀር ማንንም አታመልክም። የተከበረው ሰው ምስል የሚከበረው ለዚያ ሰው ያለንን ክብር እና አክብሮት ለመጨመር እና በእሱ አማካኝነት በመቃብሩ ወደ ሆነ ወደ እግዚአብሔር ለመምራት እና ለመጨመር ብቻ ነው። ለቅዱስ መስቀሉ ምስል አንሰግድም።

የዕጣን እና የብርሃን ቍርባን ለመሥቀሉ፣ ለቅዱሳት መጻሕፍት እና ለሌሎች ንዋየ ቅድሳት የሚቀርበው ለተወከለው ሰው የሚደርስ ክብር ይሰጥ ዘንድ ነው።

የክርስቶስን፣ የመስቀልን፣ የድንግል ወላዲተ አምላክ እና ሌሎች ቅዱሳንን ምስሎች በመሳም ወይም በመግለጥ ክርስቶስን እናከብራለን እናቱን እና ቅዱሳኑን እና መላእክትን እናከብራለን።

በኢትዮጵያ አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ ብዙ ሥዕሎች አሉ። ቅዱስ ጊዮርጊስ ከፈረሱ፣ ቅዱስ ሚካኤል በክንፉ፣ ቅድስት ማርያም ከሕፃንዋ፣ ክርስቶስ በመስቀል ላይ ተሰቅሎ ይታይ ይሆናል። እነዚህ ቅዱሳት ሥዕሎች በአብዛኛዎቹ ቤቶች ግድግዳዎች ላይ ተሰቅለው በአክብሮት ይሳማሉ።

በገነት እና በንጉሠ ነገሥቱ ውስጥ የአዳምና የሔዋን ሥዕል በብዙ አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ ይገኛል። በየቤተክርስቲያኑም እንደ ቅዱሱ ስም የታቦት ሥዕል ያስፈልጋል።